Saturday, August 3, 2013

Raya dan asing.

Raya lepas,
raya pertama,
tanpa mak.

Raya lepas,
raya pertama,
aku beraya kat rumah,
orang yang langsung takda pertalian darah dengan aku,
rasa asing,
rasa kosong,
walaupun diterima,
tetap rasa asing.

Raya lepas,
raya pertama,
aku menangis,
terrrmenangis,
sedahsyatnya,
sampai bengkak mata,
depan kubur, orang yang aku tak kenal,
kubur orang asing.
Dan abang aku dengan bataknya berkata,
"Jangan nangeh depan kubuq pak cik ni,
 kesian dia. Konfius dia nnti"

 Raya tahun ni,
 bila semua orang mengeluh tak dapat balik raya,
 aku iyakan saja sedih mereka,
 sedang aku tak rasakan apa apa,
 mungkin kerna sudah biasa,
 atau mungkin aku lega,
 sekurang kurangnya aku asing,
 dikalangan mereka juga menjadi asing.

No comments:

Post a Comment